Sayfalar tükendi sanır ya hani bazen insan, aslında tükenen o sayfa değil yerleri değişen kişilerdir.

Bende beyaz ve hiç kullanılmamış sayfa çok.

Her defasında çevirdikçe yaprakları, istediklerimi karalayacağım ve yazacağım.

Misal bir sayfamda kocaman bir kalp vardı kıpkırmızı çok da değerli idi.

Diğer sayfam da ise bembeyaz bir güvercin ve zeytin dalı.

Kapattım şimdi ikisini de, başka bambaşka bir sayfa açtım yine kendime henüz beyaz içi doldurulmamış.

Belkide bunu kendim için açmışımdır diye düşünüyorum ve elime renk renk kalemleri alıp deniz olan bir manzara resmi karalamaya başladım bile...

Gökyüzündeki martılar yoldaşım, bindiğim vapur arkadaşım.

Çiziyorum en güzelinden ellerimle bulutlara mutluluğu ve sevgiyi...

Hadi hayırlısı...