19 Temmuz 2010 Pazartesi


GEÇME HAYATIMDAN UMARSIZCA.

Geçme kapımın önünden ne olur.

Dedim ki sana bittiiii.

Hem senden vazgeçtim, hemde seni sevmekten.

Bu durum beni çok mu mutlu ediyor sanıyorsun.

Senden vazgeçmişken, seni unutmuşken.

Ki ben unuttum sanıyorken.

Sende aylar sonra yine her daim karşıma çıkıp.

Böyle bir işkenceyi revamı görüyorsun bana.

Sana ne bedduam, ne de duam tutmuyor.

Sevmiyorum seni binlerce kez tekrarlayarak.

Seni seveni bulacaksın birçok kez.

Ama benim gibi sevenin hiç bir zaman olmayacak.

Ben seni sevdiğim gibi bir daha sevebilecekmiyim.

Yüreğime senin yerine birini koyabilecekmiyim.

Alışmışım sensizliğe, yoksulluğuna.

Zengin zamanlarımı senin uğruna heba etmişim.

Kısır bir döngüdeyim şimdi.

Ne yöne gitmeliyim, çizdiğim yol doğrumudur.

Karışıklık yapma zihnimin çıkamadığım girdaplarında.

Geçme kapımın önünden ne olur...

8 Temmuz 2010 Perşembe






BİR HÜZÜN, BİR SEVİNÇ...

Sıkıcı ve de yorgun günler geçiyor zamanlarımdan.
Gündüzlerim sahte tebessümlerle dolu içim kan ağlayarak, gecelerim ise tam bir işkence. Yaşamak ile yaşamamak aslında gündüz ile gecem.
Sahte bakışlar atıyor gözlerim, kandırıkçı sözlerle avutuyor herkesi yüreğim.
İçim sızım sızım sızlıyor, kanayan dinmeyen bir yara gibi.
Aşk diyorum, umut ile neşe ile sarılmak istiyorum bu duyguya.
Her seferinde hüsrana uğruyorum.
Denemeye kalkıyorum bir çok değerlerimden uzaklaşıp.
Olmuyor, bir yerlerde kopuyor.
Hata benim diyorum, kendimi suçluyorum.
Ama hayır değil bende hata, hata sorumluktan kaçan onlarda.
Mutluluğun başka şeylerde olduğuna kanaat getiriyorum.
İnsanları yine de seviyorum.
Canlarım olanların mutlulukları ile mutlu oluyorum.
Onların yürekleri sevinçle çarptıkça, benim yüreğimde eşlik ediyor yüreklerine.
Kelebek misali, kuş misali kanat çırpıyor, alkış tutuyorum coşkuya.
Gökyüzünün ömrü o güzel ve uzun birlikteliğin başlangıcını yaşıyor bu günler de.
Hep birlikte neşe ile uçuşuyoruz.
Ciciler, biciler alıyoruz, nazar boncuğu da ekliyoruz ucuna.
Aman nazar değmesin bu mutluluğa diye.
Değmez inş. ve de bir ömür sevinçlerle yaşanacak uzun uzun zamanlarda.

( " söz yüzükleri ve yastıkları pek şekerlerdi eklemeden geçemedim. " )

30 Haziran 2010 Çarşamba


KAYIPTIR ! HÜKÜMSÜZDÜR !


YİTİRMİŞTİR SEVGİLERİNİ, AŞKLARINI, KABUĞUNA ÇEKİLMİŞTİR.

NE BAHARLAR GEÇMİŞTİR, NE KIŞLAR, VE YAZ DA GELMİŞTİR.

ÇIKMAMIŞTIR İNSAN İÇİNE, KAPATMAYA ÇALIŞMIŞTIR KENDİNİ.

ANLIK YAŞAMIŞTIR, GÜNLÜK YAŞAMIŞTIR.

ALDIĞI HER NEFESE BİRAZ DAHA HÜZÜN KATMIŞTIR.

O HÜZÜN DE HER SEFERİNDE ACI VERMİŞTİR İÇİNE.

ÇIKMAZ BİR SOKAKTIR HER ATTIĞI ADIMIN SONU.

ALIŞILMIŞLIĞIN DA ÖTESİNDE ÇİZGİSİ OLMUŞTUR YAŞANTISI.

KIRGINLIKLARINI, YORGUNLUKLARINI TÜKETMEK İSTESE DE.

HER DÖNEMEÇ , BAŞKA UZUN BİR DÖNEMECE SÜRÜKLEMİŞTİR.

SİLİP SİLİP BAŞTAN, KOPARIP KOPARIP SAYFALARI....

SONU OLMAMIŞTIR HİÇ BİR BAŞLANGICIN.

YÜRÜYOR HEP YİNE AYNI YOLDA, KABUĞUNU DA TEKRAR KUŞANMIŞ.

KİMSELER ACITMASIN DİYE YÜREĞİNİ, KİMSELER KIRMASIN DİYE KALBİNİ.